У артыкуле разглядаюцца канцэптуальныя асновы i вызначаецца тэарэтычны напрамак вывучэння афарызма як аб'екта лінгвістыкі, а таксама акрэсліваюцца актуальныя праблемы i абумоўленыя імі асноўныя задачы уласна лінгвістычнай тэорыі афарызма. Канцэпцыя мовазнаўчых
апісанняў афарызма прадугледжвае яго разуменне як складанага аб'екта (фразавага тэксту i устойлiвай адзінкі), выкарыстанне толькі метамовы лінгвістыкі, апору на яго лінгвістычна рэлевантныя прыметы, мовазнаўчую спецыфікацыю яго апісання (разгляд толькі ў метадалагiчных
i тэарэтычных межах лінгвістыкі). Найбольш значнай актуальнай праблемай лінгвістычнага вывучэння афарызма вызначаецца адсутнасць (i, адпаведна, неабходнасць) яго апісання як аб 'екта тэорыіі мовы у праекцыі на дыферэнцыяцыю яго семiятычных характарыстык i разнавiднасцей,
семантычных i структурных уласцівасцей, асаблiвасцей утварэння i функцый (адмежаванне ад іншых, неафарыстычных фразавых тэкстаў i устойлiвых моўных адзінак).