У артыкуле з пазіцый лінгвістычнай сэнсорыкі разглядаецца юнацтва як узроставы этап пераходу дзіцяці ў самастойнае, дарослае жыццё, выяўляюцца лексемы, якія характарызуюць юнака і дзяўчыну як аб’екты зрокавага ўспрымання, аналізуюцца колераабазначэнні як моўныя вербалізатары сэнсорыкі зроку, вызначаюцца іх функцыі (на матэрыяле беларускіх прыказак).