У артыкуле разглядаюцца прыказкі і фразеалагізмы як крыніца і рэтранслятар эталонаў, маральна-этычных уяўленняў, яркай грамадскай думкі, што выяўляюцца на ўзроўні мастацкага тэксту Леаніда Дайнекі. Устойлівыя адзінкі ў мастацкім дыскурсе выступаюць адмысловай пляцоўкай праяўлення і эксплікацыі сацыяльных каштоўнасцей беларускага народа, носьбітам грамадскіх ідэалаў. Устаноўлена, што механізм прадуцыравання сацыяльных каштоўнасцей непасрэдна звязаны з паэтычнымі вобразамі, заключанымі ва ўстойлівых адзінках, іх унутранымі формамі.