Палітыка памяці адыгрывае ключавую ролю ў фармаванні нацыянальнай ідэнтычнасці і ўзаемаадносін паміж дзяржавамі і народамі. Яна вызначае, якія падзеі мінулага будуць шанавацца і захоўвацца ў калектыўнай памяці, а якія - забывацца. Каталіцкая царква на працягу стагоддзяў была адным з галоўных актараў у гэтым працэсе. Пасля Другой сусветнай вайны востра паўстала пытанне аб прымірэнні і выбудоўванні новых адносін паміж краінамі - былымі праціўнікамі. Каталіцкі касцёл, які валодаў значным маральным аўтарытэтам, адыграў важную ролю ў пошуку шляхоў пераадолення ўзаемнай варожасці.