Навуковая работа прысвечана разгляду ідэйна-мастацкай спецыфікі “прытчы аб мроях” Анатоля Бароўскага “Ахутавана”, выяўленню яе значэння ў кантэксце іншых твораў пісьменніка. Прасочваецца рэалізацыя ў мастацкім свеце аповесці-прытчы апазіцыі “зямное-узвышанае”, характэрных для творчасці Анатоля Бароўскага ідэй і матываў еднасці ўсяго існага, залежнасці чалавека ад законаў Космасу, неабходнасці духоўнага самаўдасканалення, развіцця ўнутраных сіл і творчых здольнасцей асобы. Вызначаецца і
абгрунтоўваецца таксама жанрава-тыпалагічная сувязь твора з паэтыкай духоўнай прытчы, у якой знайшла ўвасабленне зямная і патаемна-эзатэрычная мудрасць чалавецтва. Вышэй зазначаныя матывы ў іх
сукупнасці і ўзаемадзеянні, містычная скіраванасць аўтарскай думкі, адлюстраванне пошукаў галоўным персанажам “ключа” да пазачасавага свету Ліцвініі як адметнай складанай часткі адухоўленай касмічнай
прасторы, надае кнізе сучаснага беларускага празаіка прытчавы характар.