Манаграфія з'яўляецца комплексным даследаваннем прававога становішча Рускай Праваслаўнай i Рымска-каталіцкай Цэркваў на беларускіх землях у 1863–1905 гг. У ёй прааналізавана шырокае кола заканадаўчых актаў i нормаў кананічнага права, у якіх змяшчаліся асноўныя палажэнні прававога статусу рэлігійных канфесій у Расійскай дзяржаве, дадзена аўтарская характарыстыка мадэлі дзяржаўна-царкоўных узаемаадносін у iмперыi, выяўлены тэндэнцыі, пад уздзеяннем якіх фарміравалася прававое становішча канфесій, даследавана адміністрацыйная структура Цэркваў, асаблівасці прававога становішча праваслаўнага i рымска-каталіцкага духавенства, прааналізавана спецыфіка прававога рэгулявання маёмаснага становішча Цэркваў.
Будзе карысна навуковым супрацоўнікам, выкладчыкам, студэнтам, практыкуючым юрыстам.