У артыкуле апісваецца ўплыў беларускіх студэнцкіх і маладзёжных арганізацый на стыль паводзін беларускіх эмігрантаў у Чэхаславакіі ў перыяд з 1918 па 1939 г. Даследуюцца такія пытанні, як камунікацыйная актыўнасць у асяродку дыяспары, фарміраванне нацыянальнай ідэнтычнасці сярод беларусаў замежжа ў міжваенны час. Асаблівая ўвага надаецца вывучэнню калектыўнай памяці асоб ва ўмовах прымаючага грамадства. Аўтар лічыць, што грамадская дзейнасць беларускіх студэнтаў была важным фактарам іх адаптацыі да новых умоў жыцця. У артыкуле распавядаецца, як маладзёжныя арганізацыі мелі кансалідуючае значэнне для дыяспары, пра іх уплыў на развіццё палітычнага, эканамічнага, культурнага і нацыянальнага жыцця беларускай эміграцыі ў Чэхаславакіі