Першай рэакцыяй кнігавыдавецкай сферы на эканамічны крызіс у пачатку этапа — 2008–2010 гг. — быў даволі рэзкі і адмоўны спад агульных колькасных паказчыкаў па сукупным тыражы і па назвах у сектары як дзяржаўнага, так і недзяржаўнага кнігавыдання. У 2011–2014 гг. разам з замацаваннем у айчынным кнігавыданні агульнасусветнай тэндэнцыі зніжэння тыражу выданняў і друкаваных лістоў-адбіткаў, стала назірацца і тэндэнцыя «ўтрымання планкі» колькасці выдаваных назваў кніг, нават з невялікай дадатнай прагрэсіяй. Сучаснае кнігавыданне Беларусі патрабуе сур’ёзнай дзяржаўнай праграмы дзеянняў і пераўтварэнняў, якая грунтавалася б у тым ліку і на адпаведным навуковым аглядзе дзейнасці ў галіне кніжнай справы, што дазваляла б прагназаваць перспектывы кнігавыдавецкай дзейнасці не толькі як свабоднага бізнэсу, але і як важнейшага сродку асветы і гуманізму.