У артыкуле разглядаецца гісарыяграфія беларускага нацыянальнага руху пасля Кастрыч- ніцкай рэвалюцыі. Аналізуюцца падыходы прадстаўнікоў розных палітычных плыняў да асен- савання гістарычных падзей, што прывялі да рэалізацыі права беларускай нацыі на самавызна- чэнне. Вылучаюцца асноўныя накірункі, што існавалі ў беларускай гістарыяграфіі ў перыяд 1917–1927 гг.