Дваранскія тытулы ў эпоху феадалізму былі важнай сацыяльнай прыкметай, якая вылучала іх з агульнай масы феадалаў. У эпоху панавання еўрапейскіх імперый тытулы працягвалі выконваць важную ролю ў стратыфікаваным грамадстве ХVIII–XIX стст. Насельніцтва тэрыторый Рэчы Паспалітай, апынуўшыся пад суверэнітэтам Аўстрыі, Прусіі і Расіі, па-рознаму інтэгравалася ў новую сацыяльную структуру. Тытулы па-ранейшаму працягвалі выконваць для дваран надзвычай важную ролю ў іх адносінах з дзяржаўнай адміністрацыяй, у тым ліку пры прававым замацаванні сацыяльных, эканамічных і палітычных правоў. У гэтым кантэксце ў артыкуле аналізуюцца асаблівасці выкарыстання дваранскіх тытулаў, атрыманых у Рэчы Паспалітай.