У артыкуле аналізуюцца рашэнні Замойскага сабору 1720 г., якія датычыліся паляпшэння адукацыі белага святарства, манахаў, а таксама свецкіх колаў уніяцкага веравызнання. Паказана стаўленне да іх рэалізацыі асобных айчын-ных царкоўных іерархаў. Прыводзіцца інфармацыя аб актывізацыі выдавецкай дзейнасці ўніятаў з аналізам асноўных вучэбна-метадычных кніг, выпушчаных адпаведна яго пастановам.