Артыкул прысвечаны прасторава-часавым аспектам функцыянавання каравайнага рытуапу ў складзе комплексу традыцыйнага беларускага вяселля. Аўтарам разгледжаны асноўныя спробы вытлумачэння сімволікі каравайнага рытуалу такімі даследчыкамі, як М. Ф. Сумцоў М. В. Доўнар-Запольскі, М. М. Нікольскі, А. К. Байбурын, Вяч. Ус. Іваноў, У. В. Тапароў.
На базе шырокага кола этнаграфічных / фальклорных крыніц XIX – першай пал. XX стст. (апісанні вясельных абрадаў песенныя ўзоры, іншыя фальклорныя формы) у артыкуле прааналізаваны галоўныя этапы рытуалу ў іх суаднесенасці ў прасторы і часе. Ажыццёўлена спроба вызначэння асноўных локусаў рытуалу і характарыстыкі іх семіятычнага статусу. Таксама разгледжаны функцыі асноўных персанажаў і матэрыяльных атрыбутаў рытуалу, характарыстыкі яго акцыянальнага і вербапьнага кампанентаў вызначаны асноўныя аспекты сімволікі рытуалу.