У артыкуле разглядаецца развіццё геапалітычных поглядаў у Старажытным Рыме. Прааналізаваны і ахарактарызаваны творы такіх найбольш яркіх і вядомых у гэтай галіне старажытнарымскіх філосафаў, географаў і гісторыкаў, як Марк Тулій Цыцэрон, Страбон, Луцый Анэй Сенека, Луцый Местрый Плутарх, Публій Карнэлій Тацыт і Аміян Марцэлін. Выяўлена сувязь геапалітычных поглядаў і канцэпцый рымскіх мысліцеляў з геапалітычнымі тэорыямі Старажытнай Грэцыі. Пазначаны экспансіянісцкі характар геапалітычных поглядаў у часы Старажытнага Рыма. Адзначана нявывучанасць праблемы развіцця Рымскай геапалітычнай думкі ў айчыннай гістарыяграфіі. Зроблена выснова, што геапалітычныя погляды старажытнарымскіх мысліцеляў канцэптуальна развіваюць геапалітычныя гледжанні старажытнагрэчаскіх філосафаў і, будучы заснаванымі на геаграфічным дэтэрмінізме, ляглі ў аснову тэорый класікаў геапалітычнай думкі XIX–ХХ стст. і сучаснасці
