На основе оригинальных архивных материалов рассмотрены вопросы подбора руководящих кадров для работы в местных органах государственной власти и управления в 1943-1945 гг. на освобожденной от нацистской оккупации территории Белорусской ССР. Выделены обстоятельства, осложнявшие решение кадровых вопросов. Отмечается, что главным реальным кадровым источником оказались бывшие партизаны и подпольщики, большинство из которых не имело необходимого управленческого опыта и организационных навыков работы в государственных органах власти и управления. Часть новых руководителей стали использовать свое новое служебное положение в корыстных целях. По мере прибытия из частей Красной Армии и тыловых районов СССР людей с довоенным опытом руководящей работы партизанские кадры в органах государственной власти и управления заменялись и переводились на другие участки работы (прежде всего – на хозяйственные должности).
На аснове арыгінальных архіўных матэрыялаў разгледжаны пытанні падбору кіруючых кадраў для працы ў мясцовых органах дзяржаўнай улады і
кіравання ў 1943–1945 гг. на вызваленай ад нацысцкай акупацыі тэрыторыі Беларускай ССР. Вылучаныя абставіны, якія ўскладнялі рашэнне кадравых пытанняў. Адзначаецца, што галоўнай рэальнай кадравай крыніцай былі былыя партызаны і падпольшчыкі, большасць з якіх не мела неабходнага кіраўніцкага вопыту і арганізацыйных навыкаў працы ў дзяржаўных органах улады і кіравання. Частка новых кіраўнікоў сталі выкарыстоўваць сваё новае службовае становішча ў карыслівых мэтах. Па меры прыбыцця з Чырвонай Арміі і тылавых раёнаў СССР людзей з даваенным вопытам кіруючай працы партызанскія кадры ў органах дзяржаўнай улады і кіравання замяняліся і пераводзіліся на іншыя ўчасткі працы (перш за ўсё – на гаспадарчыя пасады).