У артыкуле разглядаюцца матэрыялы беларуска-шведскага слоўніка прыказак, заснаванага на сінхранічнай дыферэнцыяцыі міжмоўнай агульнасці / спецыфічнасці і тыпалогіі міжмоўных падабенстваў / адрозненняў прыказак беларускай мовы і іншых славянскіх і неславянскіх моў.