У дакладзе асвячаецца пытанне сацыяльнага складу стаханаўцаў прамысловасці БССР у другой палове 1930-х – пачатку 1940-х гг. Былі зроблены высновы, што большасць стаханаўцаў складалі рабочыя маладога ўзросту, пераважна перасяленцы з вёскі ў горад, з невялікім працоўным стажам і пачатковай адукацыяй. Такія акалічнасці і тлумачаць факт лёгкага ўспрымання гэтымі рабочымі новых форм актыўнай працоўнай дзейнасці, якія прымяняла дзяржава ва ўмовах фарсіраванай індустрыялізацыі.