Комплекснае паняцце “мастацкі свет твора” трывала замацаванае ў літаратуразнаўстве розных краін.
Найважнейшай уласцівасцю яго з‟яўляецца неадпаведнасць / нетоеснасць першаснай рэальнасці,
выкарыстанне пісьменнікам не толькі жыццяпадобных але і умоўных форм выяўлення. У артыкуле
робіцца спроба даследаваць такую рысу мастацкага свету твораў Ю. Станкевіча, як “перакуленасць”,
ненатуральнасць існавання чалавека ў тых умовах, што яму прапануюцца. Таксама у рабоце вызначаюцца
асноўныя прынцыпы пабудовы твораў пісьменніка.
