Другая палова ХІХ–ХХ стст. былі перыядам інтэнсіўнага сацыяльна-эканамічнага развіцця беларускіх зямель. Вялікі крок наперад зрабіла справа асветы і адукацыі насельніцтва, што праявілася ў
росце колькасці пісьменных, імклівым пашырэнні пачатковых і сярэдніх школ. У артыкуле разглядаюцца дзеянні органаў ўлады па мадэрнізацыі, наколькі гэта было магчыма, сістэмы адукацыі на Беларусі да узроўню, адпавядаючага патрэбам часу.
