У артыкуле разглядаецца лірыка Галіны Булыка як адметная з’ява ў беларускім прыгожым пісьменстве, вершаванае слова паэтэсы вылучаецца арыгінальнай вобразнасцю, філасофскаінтэлектуальнай заглыбленасцю; творчы шлях паэтэсы – адлюстраванне лёсу жанчыны, на які выпалі шматлікія выпрабаванні часоў тыктанічнага зруху эпох на мяжы стагоддзяў.