У артыкуле апісваецца нацыянальна-культурная маркіраванасць беларускіх аналагаў універсальных прыказак, якая рэалізуецца ў наяўнасці такіх элементаў іх зместавага плану, як нацыянальныя варыяцыі прыказкавых прататыпаў, а таксама словы- рэаліі, нацыянальна спецыфічныя паняцці, нацыянальна спецыфічныя вобразы, адлюстраваныя ў слоўных кампанентах прыказак.